تحلیل تجزیه انتشار دی اکسیدکربن ناشی از مصرف انرژی در ایران

انتشار دی اکسیدکربن ناشی از مصرف انرژی، به عنوان یکی از معضلات اساسی مطرح است. در راستای کنترل و کاهش انتشار آن، شناسایی عوامل اثرگذار نقش کلیدی دارد. در این میان، تحلیل تجزیه شاخص (ida) به عنوان یکی از روشهای شناخت عوامل اثرگذار بر انتشار دی اکسیدکربن ناشی از مصرف انرژی مورد استفاده قرار می گیرد. در این مطالعه با استفاده از روش تحلیل تجزیة شاخص و استفاده از روش میانگین لگاریتم شاخص دیویژیا (lmdi)، تغییرات انتشار دی اکسیدکربن در سطح کلان اقتصاد و در سطح بخش های اقتصادی به عوامل اثرگذار برای دوره 1346-1385 در قالب هشت دوره پنج ساله و دو دورة سه ساله برای 1383-1387 مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج مطالعه نشان می دهد در سطح کلان اقتصاد، تغییرات سرانه تولید ناخالص داخلی، جمعیت و شدت انرژی اثر مثبت بر انتشار دی اکسیدکربن داشته اند و تغییرات شدت کربن سوخت های فسیلی در بیشتر دوره ها نقش مؤثری در کاهش انتشار دی اکسیدکربن داشته است. نتایج تحلیل تجزیة شاخص در بخش صنعت نیز نشان می دهد سهم سوخت های فسیلی در انرژی مصرفی و تولید این بخش از کل تولید ناخالص داخلی کشور نقش تعیین کننده در انتشار دی اکسیدکربن طی دورة 1383-1387 داشته اند. همچنین نتایج مطالعه نشان می دهد شدت کربن سوخت های فسیلی و شدت انرژی مصرفی در بخش های خدمات و کشاورزی نقش مثبت در انتشار دی اکسیدکربن داشته اند و اثر سهم بخش کشاورزی از کل تولید ناخالص داخلی بر انتشار دی اکسیدکربن در این بخش بر خلاف سایر بخش های اقتصادی منفی بوده است.